اوقات فراغت عرصهای است که افراد بدون دغدغه و تنش میتوانند ارزشها و علایق خود را نمایان ساخته، قدرت و مقاومت خویش را به نمایش بگذارند و به عنوان نمایندهای از طبقة اجتماعی خود اجرای نقش کنند. لیکن در این زمینه برخی معتقدند جنسیت به مثابة عاملی فراطبقاتی عمل میکند و موجبات تفاوت و ایجاد نابرابری میان زنان و مردان را فراهم میآورد و بدینسان موجب میگردد، اوقات فراغت زنان، مبهم، اندک و منقطع باشد، بیشتر در خانه سپری شود و آمیخته با فعالیتهای خانگی و مادری باشد. مقالة حاضر بر جنسیت به عنوان یکی از تقسیمات اجتماعی که به نابرابری منتهی میشود متمرکز بوده و بر این اساس به بررسی جنسیت به عنوان عاملی در تبیین تفاوتهای اوقات فراغت پرداخته است. تحقیق به روش اسنادی و با استفاده از 43 مقالة علمی پژوهشی و پایاننامه، به شیوة فراتحلیل، این موضوع را مورد بررسی قرار داده، در تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارهای spss و Comprehensive Meta analysis بهره برده و با استناد به یافتههای توصیفی و همچنین ترکیب کمی نتایج پژوهشهای مورد مطالعه در فراتحلیل، به نتایج ذیل دست یافته است: 1. میزان اوقات فراغت و نحوة گذران آن متأثر از جنسیت است و این موضوع در نحوة گذران اوقات فراغت به شدت محسوس است. 2. میزان اوقات فراغت در مردان بیش از زنان است 3. اولویتهای فراغتی در مردان و زنان متفاوت است؛ به گونهای که در گذران اوقات فراغت زنان، فراغتهای معطوف به خانواده بیشتر مشاهده میشود و بالاترین اولویت برای ایشان، بودن در خانه است و در مردان، فراغتهای حرکتی به ویژه ورزش از اولویت بالاتری برخوردارند و همچنین فراغتهای هدفمند نیز در ایشان بیشتر است. 4. رضایت زنان در زمینة اوقات فراغت از مردان کمتر است.